استنباط بیزی در مدل های اتورگرسیو نا همگن شرطی تعمیم یافته

تغییر پذیری نقشی اساسی در مدیریت ریسک مالی دارد. مدلی که می تواند تغیر پذیری را در سری های زمانی مالی بررسی کند مدل اتورگرسیو ناهمگن شرطی است.‎ مدل‎‎ های اتورگرسیو ناهمگن شرطی تعمیم یافته ابزاری گسترده و ضروری در اقتصاد سنجی مالی محسوب می شوند‏ و تا همین اواخر با روش های ماکزیمم درستنمایی کلاسیک برآورد می شدند. ‎‎‎‏ابتدا‎ کارکرد و نمایی کوتاه از الگوی بیزی را بررسی ‏کرده و در قسمت بعد برآورد های مدل اتو رگرسیو نا همگن شرطی تعمیم یافته با نوآوری نرمال را توضیح داده می شود. ‏برای‎‎ این مدل‏، روش های بیزی و ماکزیمم درستنمایی را بر اساس داده های مالی واقعی مقایسه می کنیم.‎ و ‎‎در آخر کاربرد های مالی برآورد بیزی مدل های اتورگرسیو نا همگن شرطی تعمیم یافته ارائه می شود و ‏‎ نشان می دهیم که چطور جوانب مختلف ریسک می تواند برآورد نقطه ای ارزش در معرض ریسک بهینه را انتخاب کند و ثابت کند که تفاوت های بین افراد در الگوی تنظیم سرمایه مهم است. ازدیدگاه آماری‏، ‎‎ارزش‎ در معرض ریسک ‏چیزی جز یک درصد ارائه شده از توزیع سود و زیان‎‎ ‎‎‎‎تحت کران ثابت‎‏‏، نیست.